In Uw spoor

22 zo oud als de wereld. Zolang de wereld er is, zal er ook afgodendienst blijven. Laat de afgoden dan door de eeuwen heen van naam en van gedaante veranderd zijn, in iedere tijd keren ze op hun eigen manier weer terug. Namen en rituelen verdwijnen, maar de machten die erach- ter zitten, blijven. Die komen telkens weer naar voren, dan op deze, dan op die manier. Trouwens, die afgoden hoeven niet eens de naam van afgoden te heb- ben. Ze hoeven niet eens ‘god’ te heten om als god te worden aangebe- den. Dat zien we ook in de Bijbel. In Job staat: ‘Zo ik het goud tot mijn hoop gezet heb, of tot het fijne goud gezegd heb: gij zijt mijn vertrou- wen’ (Job 31:24a). Men zegt dus tot het goud: Gij zijt mijn vertrouwen, maar men zegt het niet tot God. Goud en God, het is maar één letter verschil. Voor ‘afgoderij’ wordt in het Latijn het woord ‘idolatria’ gebruikt. Wat betekent dat? Luister maar goed naar dat woord. Wat hoor je daarin? Het woordje ‘idool’. Dat is onder ons een heel bekend woord.Wat kun- nen we een idolen hebben! In de sportwereld of in de muziekwereld, mensen die als God aanbeden worden. Wat is afgoderij? Antwoord 95 zegt: Afgoderij is in de plaats van de enige ware God, Die Zich in Zijn Woord geopenbaard heeft, of benevens (dat wil zeggen: naast) Hem, iets anders verzinnen of hebben waarop de mens zijn ver- trouwen zet. Dan zien we dus in het antwoord op vraag 95 dat dit niet alleen ziet op iets in plaats van God stellen, maar ook dat het naast God stellen van iets of iemand onder dezelfde noemer ‘afgoderij’ valt. Verbod en gebod In het eerste gebod komt duidelijk naar voren dat het niet in de eerste plaats gaat over wat God ver biedt, maar juist ook over wat Hij ge biedt. Dat wordt in antwoord 94 ingeleid met heel sterke woorden: Dat ik, zo lief als mij mijner ziele zaligheid is ... Jongere, is de zaligheid van je ziel je lief? Als we afgaan op de levens- praktijk, kun je weleens bang worden en je afvragen: Heeft deze jon- gen, dit meisje de zaligheid van zijn of haar ziel wel lief? Want als je naar hun leven kijkt, dan lijkt het wel of ze er bewust op uit zijn om