In Uw spoor

21 ken worden. Onze tegenstand, onze lust tot het kwade moet breken. Het enige wat ons in een andere verhouding brengt tot Gods heilige wet is de totale bekering van ons leven. Dan ga je in beginsel weer zeg- gen: ‘Hoe lief heb ik Uw wet.’ En alleen in de gemeenschap met Chris- tus kunnen Gods kinderen er ook nog achteraan zeggen: ‘Zij is mijn betrachting de ganse dag’ (Psalm 119:97). Gun door ’t geloof in Christus krachten Om die te doen uit dankbaarheid. De enige God Misschien heb je weleens gehoord van de uitdrukking ‘wortelgebod’. Zo wordt het eerste gebod weleens genoemd. Het betekent dat de andere negen geboden uit dit ene gebod, uit deze ene wortel zijn voort- gekomen. Anders gezegd: op het fundament van het eerste gebod is de wet in al haar delen gebouwd: Gij zult geen andere goden voor Mijn aan- gezicht hebben . En in dat verbod om geen andere goden te dienen, ligt tegelijk het gebod opgesloten om de enige ware God alleen te dienen. Sinds de val, waarin de mens God kwijtgeraakt is, doet de mens niet anders dan goden stellen in de plaats van de enige, ware God. Dat is al zo oud als de wereld. In de meeste gevallen zie je dan dat men de goden zoekt onder de schepselen en dat men schepselen de eer van de Schep- per gaat geven. Dat men bijvoorbeeld de natuurelementen gaat aanbid- den, zoals de zon, maan en sterren. Men heeft de Schepper losgelaten en zoekt het vervolgens bij natuurgoden. Het volk van Israël, dat daar bij de Sinaï stond, wist in dat opzicht maar al te goed waar het over ging. Dat hadden ze tenslotte in Egypte met hun eigen ogen gezien. De Egyptenaren kenden tientallen goden, voor het merendeel natuurgoden. Zo was er de god Ra, de god van de zon. Daarnaast aanbaden ze de rivier de Nijl als de god van de vruchtbaar- heid. Het volk van Israël kon zich dus echt wel een voorstelling maken bij het eerste gebod: ‘Gij zult geen andere goden voor Mijn aangezicht hebben.’ Afgoderij Het eerste gebod is ook nu nog hoogst actueel. Want afgodendienst is