Liefdedienst

8 Zelfverloochening We horen links en rechts dat we onszelf moeten ontplooien en dat je jezelf pleziertjes moet gunnenomecht blij te kunnen zijn.Wat eenonzin!Alsof iedereenhetmiddelpunt vanhet heelal moet zijn. Brengt dat ware vreugde? Wie zulke hoge verwachtingen van het leven heeft, raakt zeker teleurgesteld, alle verwoede pogingen ten spijt. Als zelfontplooiing hoog in je vaandel staat en alles om‘ik’ gaat, kom je aanware blijdschap nooit toe.Ware blijdschap is totaal anders! Bijbelse blijdschap is een heel andere blijdschap dan je zou verwachten. Een blijdschap door je tranen heen, onuitsprekelijk, heerlijk en onvergetelijk. Een blijdschap waarbij je zelf uit het middelpunt verdwijnt! Dat is nodig. Het mooiste is om eerlijk gemaakt te worden en met je beide benen op de grond te komen, want ware blijdschap is alleen mogelijk als je leert hoe verdorven je bent, als je je zonden leert kennen. Zeker, Gods dienst is een liefdedienst, maar zeker geen egoïstische dienst waarbij ik het met mezelf zo goed getroffen heb. Bijbelse blijdschap gaat samen met ootmoed, zelfkennis, Godskennis, hoogachting. Het is een realistische blijdschap. Zalig zijn de armen van geest! Zalig die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid! De blijdschap van de wereld is hol, oppervlakkig, tijdelijk en teleurstellend. Die blijdschap is als een zeepbel en glijdt je als zand door de vingers. Je kunt nog beter je kruis blijmoedig achter God aan dragen dan zonder kruis het met surrogaat en namaak te moeten doen.