Prooi

16 naar de straat. De trilling stopte toen hij de weg op liep. Hij keek op zijn horloge en zag dat de laatste trilling meer dan twintig minuten had aangehouden. Hij was inmiddels niet meer de enige die gewekt was en verderop in de straat zag hij twee mannen midden op de weg. Ze waren het blijkbaar niet met elkaar eens en voerden een verhitte discussie. Het waren Brian en Peter Bullock, twee vrijgezelle broers die samen een vrijbuitersleven leidden, gefinancierd uit een flinke erfenis van een tante. Ze stopten met praten toen ze hem zagen. ‘Hé, Andrew. Ook nog wakker?’ vroeg Brian. ‘Eerlijk gezegd was ik dat niet, jongens. Ik verkeerde in dromen- land, maar ik werd gewekt door dit iets , waar jullie het waarschijnlijk ook over hebben.’ ‘We waren inderdaad in discussie over de trilling en de enorme zwerm vogels,’ antwoordde Brian. ‘Peter denkt dat het een aard- beving is maar ik geloof daar niets van.’ Andrew dacht even na over de mogelijkheid van een aardbeving. ‘Wat denk jij dan dat het is?’ vroeg hij aan Brian. ‘Ik heb echt geen idee,’ antwoordde Brian. ‘Ik geloof niet in een aardbeving omdat de trilling daar veel te lang voor heeft aangehou- den. Ik heb nog nooit gehoord van een aardbeving in één trilling die meer dan twintig minuten bleef aanhouden.’ ‘Eens moet toch de eerste keer zijn?’ antwoordde Peter. ‘Ze speculeren al jaren over de Big Bang , die er aan zit te komen aan de westkust op de San Andreasbreuk. Dat zou een monsterbeving moeten worden volgens de kenners. Waarom zou dat nu niet gebeurd kunnen zijn? Het is hier redelijk ver vandaan, maar de trillingen zouden we vast wel kunnen voelen.’ Ze zwegen even en lieten de mogelijkheid bezinken. ‘Wat is jouw mening, Andrew?’ vroeg Peter. ‘Ik ben geneigd om het met Brian eens te zijn,’ antwoordde hij. De twijfel was hoorbaar in zijn stem. ‘Ik denk ook dat een trilling van een aardbeving geen twintig minuten aanhoudt. Anderzijds is jouw idee over de monsterbeving bij San Francisco niet ondenk-