Elke dag moederdag

13 Gezakt Ze had zich zo voorgenomen niet meer uit te vallen tegen de kinderen. Het was een week geleden, dat haar zoontje tegen haar zei toen ze opnieuw tegen hemwas uitgevallen: ‘Ik vind u soms helemaal geen leuke moeder. U moppert altijd maar. We doen nooit iets goed.’ Die woorden hadden haar veel verdriet gedaan, ook al voelde ze aan dat hij gelijk had. Het leek wel alsof ze de laatste twee jaar niet meer lekker in haar vel zat. De vier kinderen vroegen al haar aandacht. Ze was er druk mee en had het gevoel dat ze voortdurend achter de feiten aanliep. Ze was alleen nogmaar bezigmet rommel opruimen, koken en de was doen. Aan zichzelf kwam ze nooit eens toe. De frustratie daarover reageerde ze af op de kinderen. Na het akkefietje met haar zoontje had ze zich stellig voorge- nomenhet roer omte gooien. Ze zoumindermopperen, minder chagrijnig zijn en minder snel boos worden. Het was een paar dagen goed gegaan. Ze moest er wel eens voor tot tien tellen, maar dat had ze ervoor over. Eergisteren had ze zelfs spontaan een kus gekregen van haar zoontje toen ze hem een compli- mentje had gegeven. Maar vandaag was het weer helemaal mis gegaan. Ze weet nog niet eens waarom. Maar op de een of anderemanier konzehet gedragvanhaar kinderenniet hebben. Veel te hard was ze uitgevallen. Ze zag wel dat de kinderen er erg van waren geschrokken. Nu lagen ze allemaal op bed. Wat voelde ze zich schuldig. Ze zou het wel nooit leren. Waarom deed ze altijd zo? Waarom had ze niet wat meer geduld? Een bede steeg op uit haar hart: ‘Heere, leer mij een moeder te zijn met hart voor de kinderen. Leer mij in de opvoeding voor de kinderen een voorbeeld te zijn. Leer mij een moeder te zijn die haar kinderen aan de hand neemt en leidt tot Jezus.’