Ik sta aan de deur en Ik klop

8 om te preken. In mei 1642 hield hij zijn eerste vastenpreek. In de periode 1643 tot 1648 sprak hij ongeveer tien keer voor het parlement. In 1643 werd Sedgwick afgevaardigd als predikant naar de Synode van Westminster, waar hij ook met zekere regelmaat aanwezig was. Sedgwick werd beschreven als een van de ‘le- vendigste en kleurrijkste’ predikers van de synode. Men heeft van hem gezegd dat hij het heel gewoon vond om, vooral bij warmweer, op de kansel zijn wambuis los te knopen, zodat hij meer adem kreeg; dan werd zijn stem beter hoorbaar, om uit te varen tegen de partij van de koning en degenen die om de koning heen stonden, die hij ‘paapse adviseurs’ noemde. In 1646 verliet hij Coggeshall, waar de bekende puritein John Owen hem op 18 augustus in datzelfde jaar opvolgde, en werd predikant van de St. Paul te Covent Garden. In maart 1654, ten tijde van Oliver Cromwell, werd Sedgwick aangesteld als keurmeester. De keurmeesters hadden tot taak kandidaten te onderzoeken voordat ze werden toegelaten tot de bediening. Het jaar daarop werd hij een van de gemachtigden om onwe- tende en ergerlijke leraars af te zetten. Hij was een grote ijveraar voor kerk en staat. Samen met Stephan Marshall stond hij pal voor de waarheid en de godzaligheid. Te Covent Garden heeft hij ongeveer tien jaar gestaan. Vanwege de verslechtering van zijn gezondheid legde hij ten slotte zijn ambt neer en vertrok naar zijn geboortestad Marlborough, waar hij in januari 1657 is gestorven. Hij werd begraven naast zijn vader in de kerk van Ogbourne St. Andrew te Wiltshire. Zijn schoonzoonThomas Manton volgde hem op. Werk In 1639 verscheen een uitgave van preken, gehouden bij spe- ciale openbare gelegenheden. In de jaren 1642-1644 kwam een aantal voor het parlement uitgesproken preken uit: ‘England’s Preservation’, ‘Haman’s Vanity’ en ‘An Ark against a Deluge: