De plichten der ouders

21 Verantwoording van de werkwijze bij de herschrijving Toen de uitgever voor de vraag stond, hoe een nieuwe druk van ‘De plichten der ouders’ het licht zou moeten zien, en daarbij de keus had tussen een fotografische reproduktie van de oude uitgave, een herspelling van de oude uitgave of een volledige herschrijving van het origineel, werd voor het laatste gekozen. Naar mijn mening is dit een gelukkig besluit geweest. Immers, aan het einde van de twintigste eeuw staat de Nederlander in taalkundig op- zicht wel erg ver af van de zeventiende. Het is een goede zaak dat de laatste decennia zoveel stichtelijke en theologische lectuur uit de bloei- tijd van Gods kerk zonder een al te grote taalbarrière kan worden door- gegeven. Aan deze reeks kan nu ook dit bekende opvoedingsgeschrift van één onzer invloedrijkste Nadere Reformatoren worden toegevoegd. Dit maakt echter tevens de verantwoordelijkheid, om een uiterst be- trouwbare en tevens goed leesbare uitgave te verzorgen, des te groter! Bij het herschrijven heb ik dan ook mijn uiterste best gedaan om zo dicht mogelijk bij het origineel te blijven. Twee factoren moest ik daarbij vooral in het oog houden: de zinsbouw van Koelman, die over het algemeen veel wijdlopiger is dan wij ons ter wille van de duidelijkheid kunnen veroorloven; en in mindere mate ook een aantal woorden en uitdrukkingen die nu beslist niet meer wor- den begrepen. Mijns inziens rechtvaardigen vooral deze twee taalkun- dige aspecten een herschrijving in hedendaags Nederlands. Ter nadere verantwoording van de wijze waarop ik de herschrijving heb gereali- seerd, volgen hieronder een aantal regels, waarmee men rekening dient te houden. 1 . Gelet op het bovenstaande, is het duidelijk, dat lange zinnen door mij vaak gesplitst zijn in twee of meer kortere, althans waar het mogelijk was zonder de zinsinhoud te wijzigen. Het valt op, dat Koelman vaak samentrekkingen toepast door bijvoorbeeld een werkwoord slechts een-