9789033131189

17 ‘Zorgen voor niets, want het was twee weken geleden al klaar,’ zegt Thirza. ‘En het is een plaatje geworden.’ Ze laat de andere twee nu praten, want de toetjes worden binnenge- bracht. Heerlijk, ijs met slagroom en vruchtjes. Matthias en Nathalie hebben er niet eens erg in, want ze zijn druk met elkaar in gesprek. Ze doen maar, zij gaat heerlijk genieten van het ijs! Na de receptie, die druk bezocht wordt, blijven ze met een kleiner groepje over. De avond gaat veel te snel voorbij naar Thirza’s zin. De ouders doen nog een leuke PowerPointpresentatie over Marien en Eline van hun babytijd tot nu. Daarna is deze mooie dag echt voorbij. Thirza heeft een raar gevoel in haar buik als ze het bruidspaar helpt met het dragen van de cadeaus en de bloemen. Ze hebben heel veel gekregen en het moet allemaal in de auto die dicht bij de ingang geparkeerd staat. Al gauw ligt de achterbank vol. Thirza draait zich om en slaat haar armen om Elines hals. Ze kan het niet helpen dat er opeens een traan over haar wang glijdt. ‘Het was een superleuke dag, Eline. Ik ga je heel erg missen. Word gelukkig met Marien en geniet van jullie huwelijksreis.’ ‘Als we weer thuis zijn, dan kom je heel snel een keer naar ons toe,’ zegt Eline. ‘Een hele dag. En je weet dat wij ook een logeerkamer hebben, hè?’ Thirza knikt. Ze kan opeens niets meer zeggen. Haar keel is dik. Even later zwaait ze de auto na waarin haar zus en zwager zitten. Vreemd, ze voelt zich opeens een beetje leeg en alleen. En dat, terwijl er zo veel mensen om haar heen staan. Een huis zonder Eline... het zal vreemd zijn zonder haar!