9789033131172

13 zeggen, totdat op een dag zijn hoogbejaarde, magere oudtante op bezoek komt.’ Mira kijkt opzij. ‘Nu komt het erge, Es. Ik zat dus heel relaxed achter in de auto naar die supergave verhalen te luisteren toen er opeens met zo’n zalvend stemmetje werd gezegd: ‘Tante Mira, heeft u mijn nieuwe huisdier al gezien?’ Ik schoot natuurlijk overeind alsof er met een speld in mijn achterste was geprikt en hoopte dat alleen ik het had gehoord. Nou, dat was natuurlijk niet zo.Tom schoot in de lach, Thijs gaf me meteen een por en mijn vader keek breed grijnzend in de achteruitkijkspiegel. Mama en Saar sliepen gelukkig. Mijn naam werd zo nog tig keer misbruikt, niet als Mira maar als Mier-a.’ De trampoline begint zachtjes te deinen. ‘Lach niet!’ ‘Hoe liep het af?’ vraagt Esther. Het lukt haar niet helemaal de lach uit haar stem te halen. ‘Ze hebbenme de hele vakantieMier-a ofMier-b of -c genoemd!’ De trampoline deint harder. ‘Dat bedoel ik niet,’ giert Esther. ‘Het verhaal! Hoe loopt het verhaal af?’ ‘Je verdient een mep,’ vindt Mira. ‘Ik proef leedvermaak.’ ‘N-nee,’ hikt Esther, ‘ik v-voel met je mee.’ ‘Nou, bij het horen van de naam Mier-a, werd de getergde miereneter helemaal dol. Hij vrat de tante op. Helemaal!’ Het kralengordijn rammelt weer. Er valt een schaduw over Mira en Esther. ‘Liggen jullie hier nog steeds? Toen ik een half uur geleden naar buiten keek, lagen jullie hier ook al.’ Met z’n handen in zijn zij torent de vader van Mira hoog boven hun hoofden uit. ‘Pap, ga eens een stapje opzij. Ik kan zo in je neusgaten kijken.’