9789033131080

7 belangrijkste dingen op staan?’ Skip schudt zijn hoofd. ‘Ga je het helemaal uit je hoofd doen? Knap hoor.’ Nu zoekt juf met haar blik ook naar Skips spullen. Maar ze hoeft niet te zoeken. Hij heeft niets bij zich. Juf had de opdracht met grote letters op het bord gezet. Worden wat je wil. Nou, dat was voor iedereen blijkbaar simpel. De hele klas wist gelijk wat ze later wilden worden. Maar als je dat nou niet weet? Als je echt geen idee hebt? Ook geen ieniemienie idee? ‘Hij iszijn spreekbeurt vergeten!’ roeptFarried. Skip voelt zijn hoofd knalrood worden. Zo rood als dat van een gewichtheffer. ‘Nee toch, Skip?’ vraagt juf. Haar ogen lijken een tintje donkerder dan zojuist. Alsof ze bedoelen: je bent toch niet weer iets vergeten, Skip? Skip perst zijn lippen op elkaar. Hij wil wel wat zeggen. Maar wat? Dat hij als enige in de klas de opdracht wel te moeilijk vindt? Wat kan hij nou worden? Elke keer als hij erover nadacht, zei hij hetzelfde tegen zichzelf. ‘Morgen weet ik vast wel iets.’ Maar nu zijn er opeens geenmorgens meer. Het is vandaag. En nu is het te laat.