9789033131073

11 ‘Zijn ze al bijna klaar met verven?’ vraagt ze. Dat moet toch wel? Zo groot zijn de kamers niet in het zorgcentrum. Tot haar verbazing schudt Job zijn hoofd. ‘Papa had de verkeerde verf gekocht. Die moest hij eerst ruilen.’ ‘Ze kunnen toch ook morgen verdergaan?’ zegt Iza. ‘Ze willen vandaag alles de eerste keer verven. Dan kan het drogen en dan kan morgenavond de tweede laag erop.’ ‘Dat kan niet,’ zegt Iza. ‘Dan geeft mama les.’ ‘De tweede laag gaat altijd sneller,’ weet Job. ‘Dat kunnen papa en ik wel samen.’ ‘Ik kan ook helpen,’ zegt Iza. Daar moet Job om lachen. ‘Je kliedert alles onder,’ zegt hij. ‘Echt niet,’ roept Iza. ‘Je moet naar bed,’ zegt Job. ‘Slaap lekker.’ ‘Hmpf,’ zegt Iza met haar neus in de lucht. Ze zal vragen of ze morgen ook mag helpen. Zo moeilijk kan het toch niet zijn? ‘Mag ik helpen?’ vraagt Iza als ze de volgende ochtend aan het ontbijt zitten. ‘Helpen? Waarmee?’ Papa kijkt haar verbaasd aan. ‘Met verven. In het nieuwe huis van oma.’ Mama schudt haar hoofd. ‘Het moet echt netjes worden voor oma,’ zegt ze. Iza rolt met haar ogen. Dat is toch logisch! Zeker bij oma, want oma is heel netjes. ‘Misschien toch wel,’ zegt papa. ‘Hand- en spandiensten.’ ‘Wat zijn dat?’ ‘Dat zijn klusjes die je doet om een ander te helpen,’ probeert Job uit te leggen. ‘De verf goed doorroeren bijvoorbeeld.’ ‘En koffie maken,’ vult papa aan. ‘Dat is heel belangrijk.’ ‘Je bent een koffieleut,’ zegt mama. Haar stem klinkt lief.