9789033130557

15 niet te merken. Peer hoort zijn vader de trap af komen. Hij klapt de laptop dicht. Zou de foto van zijn moeder straks in Canada ook in de kamer staan of zou ze dan voorgoed niet meer bestaan voor zijn vader? Nou, voor hem wel! Hij heeft maar één moeder. En die Rachel gaat hij nooit moeder noemen. Alleen het idee al. ‘Hé, ik had net Rachel aan de lijn,’ zegt zijn vader. Dat had hij niet hoeven te vertellen. Als hij met haar heeft gebeld, loopt hij een uur later nog te fluiten. Echt bespottelijk natuurlijk, een man van 40 die verliefd is. ‘Echt?’ roept Laura vanuit de keuken. ‘Ik had haar ook nog willen spreken.’ ‘Ze komt ons ophalen van het vliegveld in Toronto,’ zegt zijn vader. ‘Nice!’ zegt Laura die de kamer in komt. ‘Komen Eva en Mike ook mee?’ ‘Waarschijnlijk wel,’ zegt zijn vader. ‘Kunnen opa en oma niet?’ vraagt Peer. Zijn vader schudt zijn hoofd. ‘Die worden een dagje ouder. Opa durft niet zo goed te rijden naarToronto en Rachel vindt het niet erg. Dan kunnen jullie gelijk een beetje met haar kennismaken.’ ‘Niet zo piepen, Peertje,’ zegt Laura plagend. ‘Laura!’ zegt zijn vader op strenge toon. Peer staat op en gaat de schuur in waar de hometrainer van zijn vader staat en zijn boksbal hangt. Hier zijn ze vaak samen te vin- den ’s avonds. Maar dat is de laatste tijd ook minder geworden. Hij doet zijn bokshandschoenen aan en slaat net zolang tegen de boksbal tot hij drijfnat is van het zweet en zich in een tuinstoel laat zakken. Hij pakt zijn telefoon en logt in op zijn schietspel. ‘Ik snap niet dat je het leuk vindt om mensen neer te knallen,’ had zijn vader laatst gezegd toen Peer op de computer in de keuken zat te gamen. ‘Alle jongens uit de klas spelen dit,’ had Peer gemompeld, terwijl