9789033130519

9 ‘We hebben een paar keer afgesproken samen. Misschien komt het wel weer goed.’ Brit heeft nooit helemaal begrepen waarom Paola het heeft uitgemaakt met Taco. Taco is zo’n leuke jongen en toen liet ze hem schieten om zijn baan. Zelf zou ze er niet zo’n punt van maken. Brit zucht. Ach, wat maakt ze zich druk om Paola. Ze heeft genoeg aan haar eigen probleem. ‘Je bent zo rustig, Brit, maar hoe is het met jou?’ vraagt Sophie. ‘Het gaat niet goed met pa.’ Tegen haar vriendinnen kan Brit het niet langer verzwijgen. ‘Door de drank is hij onvoorspel- baar. De ene keer is hij vrolijk, het volgende moment zit hij weer in een dip.’ Brit bijt op haar lip. ‘Wat moeilijk voor je,’ zegt Carlijn meelevend. ‘Door de zorgen moest je het studiejaar ook overdoen.’ ‘Dat lukt nu wel,’ antwoordt Brit. ‘Ik kan me nu beter concen- treren.’ ‘Fijn voor je,’ zegt Paola die tegelijk haar rammelende telefoon opneemt. ‘Ha, mam! O, wat erg, dat was ik vergeten,’ roept ze verschrikt. ‘Ik kom er direct aan.’ Gejaagd breekt ze af. ‘Wat vervelend, ik moest op mijn zusjes passen. Doei!’ roept ze en gaat er als een haas vandoor. ‘Echt jammer,’ zegt Carlijn. ‘Het was juist zo gezellig.’ Teleur- gesteld kijkt ze Paola na, die met een vaart wegfietst. ‘Ja, echt,’ beaamt Sophie. Brit loopt ook het terras van bakker Keizer af. Alleen de vuile bordjes en glazen staan nog op de tafel. ‘Het was fijn om jullie allemaal weer te zien.’ Het gezellige uitje is abrupt afgebroken. ‘Best vervelend voor Paola,’ vindt Brit. ‘Tja,’ zucht Sophie. ‘Ik vergeet ook wel eens iets.’ ‘Gelukkig hadden we de taart net op,’ grijnst Carlijn. ‘Inderdaad, wel super dat Paola trakteerde.’