9789033130434

11 wordt onmiddellijk verwacht bij de luitenant-kolonel.’ Ivar fronst zijn wenkbrauwen en kijkt van de militair naar de eerste luitenant naast hem. ‘Oké. Ik kom eraan na de debriefing.’ ‘De luitenant-kolonel heeft met nadruk onmiddellijk gezegd,’ zegt de militair. Ivar haalt zijn schouders op. ‘Je hoort het,’ zegt hij tegen zijn leerling. ‘Dit gaat voor.’ Hij draait zich om en loopt met de militair mee naar de Jeep. Zodra Ivar is ingestapt, scheurt de militair weg van de AH-64, het luchthaventerrein over en even later stopt hij voor een van de drie gebouwen die vlak bij elkaar staan. Ivar stapt uit en loopt regelrecht bij het middelste naar binnen. In het gebouw klopt hij voorzichtig op de deur van de commandant. ‘Kom binnen, kolonel Van Waes,’ hoort hij roepen. Eenmaal binnen, wijst de commandant Ivar een stoel. ‘Doe de deur dicht en ga even zitten.’ Ivar sluit de deur, laat zich traag op de stoel zakken en vouwt zijn armen over elkaar. ‘Ongetwijfeld kun je je oud-squadroncommandant nog herinneren?’ Ivar kijkt de detachementscommandant vragend aan. ‘Ik kan me er een paar herinneren ...’ ‘Eijck!’ reageert de commandant. ‘Ah, Eijck! Zeker. Aan hem heb ik goede herinneringen.’ ‘Mag hopen dat dit zo blijft. Ik heb hem aan de telefoon gehad en hij heeft mij een bericht gestuurd.’ De commandant schuift een papier naar Ivar. ‘Dit is het. Lees maar eens.’ Ivar leest het bericht en kijkt daarna de commandant weer aan. ‘Oké. Wat wil dat zeggen?’ ‘Dat Eijck iemand op het oog heeft voor deze opdracht.’ ‘Hebben wij mensen in ons detachement voor zo’n klus?’ vraagt Ivar verbaasd en ook wat ongelovig. ‘Jij!’ reageert de commandant kort. Ivar kijkt de commandant een ogenblik uitdrukkingloos aan. Zijn