9789033130397

16 enige tijd is geweest – in de Gereformeerde Gemeente van Yerseke. In die tijd was hij onderwijzer aan de Gereformeerde school aan de Kakeldans. Van een kerkorgel was toen nog geen sprake. Toen de gemeentezang niet verliep zoals het hoorde en er een kakofonie ontstond, riep hij onder het zingen opeens ‘Zwijg!’ door de kerk.Het werd onmiddellijk doodstil...Nu had Van Bochove recht van spreken, want hij was de oprichter van de plaatselijke zangvereniging. Op nieuwjaarsdag 1914 – Sander was toen nog geen twee maanden geleden twintig jaar geworden – deed hij voor het eerst dienst als vaste voorlezer. Hij beschikte over een welluidende stem. Van Bochove kon goed omgaan met de jeugd. Dat bracht zijn schoolmeesterschap met zich mee. In combinatie met zijn natuurlijk overwicht hadden de kinderen zoveel ontzag voor hem, dat ze al stil waren als ze hem alleen nog maar zagen. Zo was het op school en op catechisatie. In Dordrecht waren er problemenmet de orde tijdens de catechisatielessen.Men vroeg Van Bochove om ook daar te catechiseren. Dat deed hij en de ordeproblemen waren meteen over. De Dordtse catechisanten waardeerden hem bijzonder. Op een keer, toen er weer een jaar om was, kreeg hij een cadeau en op een stuk papier hadden alle catechisanten hun naam geschreven. ‘Voor onze leeraar’, stond erboven. Maar dat was te veel eer. ‘Daar moet “voor onze leer- meester” staan, kinderen!’ zei hij. ‘Een grote in Israël’ Zijn broer Bram, die officieel Abrahamheette, heeft de Gerefor- meerde Gemeente van Rotterdam-Zuid als diaken gediend van 1948 tot 1950 en als ouderling van 1951 tot 1986.Daarnaast ver-