9789033129957

9 ‘I don’t love you!’ Ze moet haar best doen om de herrie te overstem- men. ‘Stop!’ Luuk grijnst en draait de volumeknop lager. ‘Je bent niets gewend, zus. Je moet maar eens een poosje bij mijn vrienden komen ...’ ‘Lekkere vrienden heb je dan. Het verbaast me dat ma nog niet naar boven gekomen is. Ik wil leren, Luuk. Ik heb morgen een rep Frans.’ ‘Maak je niet zo druk! Je kijkt gewoon die rep morgenochtend nog even over voordat je naar school gaat. Leren is zonde van je tijd.’ ‘Dat jij er zo over denkt, moet jij weten. Ik wil nu leren en die muziek moet zachter.’ ‘Oké. Kruip jij nog maar een poosje met je hoofd in je boeken. Ik weet wel leukere dingen te bedenken.’ Luuk draait zich weer naar zijn muziekinstallatie en Jacomijn haalt haar schouders op. Ze begrijpt soms niets van haar broer. Ze sluit de deur met een zachte klik. Als ze halverwege de zoldertrap is, gaat de deur weer open. ‘Hé, zus ...’ ‘Ja, wat nou weer?’ Jacomijn kijkt over haar schouder naar Luuk. ‘Ik heb trouwens een naam ...’ ‘Kun je me matsen?’ ‘Matsen? Wat bedoel je?’ ‘Heb je een tientje voor me?’ ‘Nee. Mijn geld is bijna op. Aan het eind van de week krijg ik pas weer gestort. En zoveel verdien ik niet met mijn zaterdagbaantje bij De Nachtegaal. Dat zou jij toch wel moeten weten.’ Luuks gezicht betrekt. ‘Een tientje kun je toch wel missen?’ ‘Waar moet je het voor hebben?’ ‘Gradus krijgt nog een tientje van me en hij vraagt er de hele week al om. Ik ben er al veel te laat mee.’ ‘Jammer voor je, maar ik heb het niet. Ik heb mijn laatste geld uit- gegeven aan een superleuke ketting.’ Luuk snuift. ‘Een ketting. Echt iets voor meiden. Als jij die niet had gekocht, had je me kunnen helpen. Gradus zal wel nijdig worden.’ Jacomijn, die al bijna op de onderste traptree staat, draait zich nu weer