9789033129957

15 met hem zou krijgen?’ ‘Hoe kom je erop? Ik ken heel die gozer niet.’ ‘Je zegt net zelf dat je hem wilt leren kennen ...’ ‘Dat heb ik niet gezegd. Alleen dat die marinier misschien op een dag thuis kan komen. Maar het is natuurlijk geen verkeerde gedachte om die broer van Louise een keer te ontmoeten. Ik ben supernieuwsgierig naar die familie van Louise. Je moet echt iets met hen afspreken.’ Jacomijn haalt haar schouders op. ‘Louise ziet me al aankomen.’ Martine geeft geen antwoord, maar de diepe denkrimpel in haar voorhoofd zegt genoeg. Jacomijn vraagt zich af of ze Martine wel over Louises achtergrond had moeten vertellen. Haar vriendin vindt het interessant. Veel te interessant zelfs. Als Jacomijn thuiskomt, zit haar moeder aan de tafel met haar porte- monnee in haar handen. ‘Ik weet toch zeker dat ik 45 euro in mijn portemonnee had zitten.’ Ma telt de briefjes nog eens na. ‘Ik begrijp er niets van. Het is nu 35 euro.’ Jacomijn blijft midden in de kamer stilstaan. Haar blik gaat van haar moeder naar haar vader. Die zegt: ‘Denk nog eens goed na, Ellis. Waarschijnlijk heb je dat tientje ongemerkt uitgegeven aan iets en ben je dat intussen vergeten.’ Ma schudt haar hoofd. ‘Nee, ik ben niet gek. Gisteren zat het er nog in. En nu ...’ Ze haalt haar schouders op. Jacomijns blik gaat nog eens van haar moeder naar haar vader. Dan kijkt ze naar haar broer die gehaast opstaat en zegt: ‘Even iets van mijn kamer halen.’ ‘Doe dat straks maar. We gaan eten,’ zegt vader. ‘Ik ben zo terug.’ Jacomijn ziet nog net hoe er een rode waas over zijn gezicht komt voordat hij wel heel haastig de kamer uit loopt en de deur achter zich dichttrekt. Zwijgend kijkt ze naar de gesloten deur. Ze denkt aan gistermiddag. Hij moest een tientje hebben om een

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==