9789033129933

15 duister ziet hij zo’n vijf meter hoger de lift hangen. Snel doet hij weer een stapje achteruit. Mark rent de trapal opnaar boven. De anderebrandweerman- nenvolgen. Sanderdoetdekofferdicht enlooptookde trappen op. Toch goed dat hij even gekeken heeft. Bijdedeurenopdeeersteverdiepingkijkenzenogsteeds tegen de bodem van de lift aan. Bij de tweede verdieping is het raak. De onderste centimeters van de lift zijn te zien. Een geur van energydrank komt hen tegemoet. Op de grond zit een jongen met een gele jas aan. Naast hem staat een blikje. ‘Hoi,’ zegt Erwin vriendelijk. ‘Wij zijn van de brandweer en we komen je eruit halen.’ ‘Prima,’ reageert de jongen rustig. ‘Als jullie een verdieping hoger komen, kan ik er wel uit klimmen.’ Terwijl Mark de deur openhoudt, rennen de mannen de trap verder op. Boven ishet een fluitjevaneencent.De jongenklimt zonder veel problemen de lift uit. ‘Zo zo, je bent pizzabezorger?’ vraagt Erwin, terwijl hij op het logo van de jas wijst. De jongen knikt en drinkt nog een slok uit zijn blikje. ‘Je hebt toch zeker wel alles bezorgd?’ Weer knikt de jongen. ‘Ja, want anders heb je koude pizza’s,’ zegt Erwinmet een lach. Voor de derde keer knikt de jongen. ‘Ik ga maar weer eens.’ En zonder verder nog iets te zeggen loopt hij de trap af. Sander kijkt zijn collega’s verbluft aan. Dat iemand zo koeltjes kan reageren, nadat hij zolang opgesloten heeft gezeten. ‘Nou, graag gedaan!’ roept Erwin naar beneden. Het blijft stil. Rustig lopen zeweer naar beneden. ‘Wat een kerel,’ zegt Faizel.