9789033129810

9 vrijwel naast elkaar en waren toch haast onbereikbaar voor elkaar. De verschillen tussen bevolkingsgroepen waren groot. Gewend aan ontberingen en onafhankelijkheid bevochten ze elkaar, onder leiding van krijgsheren, grimmig en verbeten. De belangrijkste bron van inkomsten, de teelt van papaver voor de productie van heroïne, bracht behalve geld ook veel geweld. Maar dankzij de geschiedenislessen van haar moeder weet Naderah dat dit geweld anders is. De geschiedenis vanAfghani- stan bereikte aan het eind van de vorige eeuw een triest diepte- punt toen een moslimgroepering, de taliban, vanaf 1994 grote delen van haar land veroverde. Ze legden de bevolking strenge regels op. Zo mocht er niet naar muziek worden geluisterd, de belangrijkste sport van het land – vliegeren – mocht niet worden uitgeoefend. Vooral voor vrouwen golden veel beper- kingen. Ze mochten niet naar school, niet zonder begeleiding naar buiten, niet sporten of fietsen en zelfs niet luidop lachen. Een van de leiders – Rasul – scheidde zich in 2015 af van de taliban en stichtte zijn eigen groepering; de Islamitische Staat (IS). IS bleek een serieuze bedreiging voor de taliban, maar zeker ook voor de rest van de wereld. ‘Naderah?’ Naderah kijkt op. Haar moeder staat in de deuropening met haar zusje Nila op haar heup. Met een diepe rimpel boven haar neus kijkt ze over de muur, de kale verte in. Dan kijkt ze naar Naderah. ‘Hoorde ik geweervuur?’ Naderah knikt. ‘Wel ver weg hoor.’ ‘Te dichtbij als we het hier kunnen horen.’ Naderah ziet hoe haar moeder haar schouders hoog optrekt en haar hijab strakker om haar hoofd trekt. Ze begrijpt meteen waar haar moeder aan denkt. ‘Is Zemar al thuis, modar?’