9789033129520

12 ‘Echt super bedankt. Heel erg lief van je.’ Zodra ze buiten zijn, valt Claudia David om zijn nek. ‘Ik ben er echt heel, heel blij mee. Hoe kwam je op het idee?’ David haalt zijn schouders op. ‘Gewoon. Ik wilde je iets geven.’ ‘Gewoon ...’ Claudia schudt haar hoofd. ‘Ik vind het niet gewoon.’ Opnieuw slaat ze haar armen om hem heen. ‘Heel lief van je.’ Ineens laat ze hem los. ‘Wacht even. Ik heb een idee.’ Ze pakt haar mobiel uit haar zak. ‘We maken een selfie voor de winkel, oké?’ Ze rommelt wat aan de kraag van haar shirt en kijkt op het scherm van haar mobiel. ‘Het kettinkje moet wel goed te zien zijn.’ Ze trekt de hanger nog wat rechter en kijkt opnieuw met een keurende blik op het scherm. ‘Ja, zo is het goed.’ Ze slaat haar rechterarm om David heen en houdt met haar linkerarm de mobiel schuin voor hen. ‘Daar komt-ie. Drie, twee, één.’ Nieuwsgierig buigen ze zich even later over het scherm. ‘Deze is leuk, hier kijk ik een beetje gek, op deze heb jij je ogen dicht. Ja, deze is goed. Hier staan we allebei leuk op en het kettinkje is goed te zien.’ Claudia knikt tevreden. ‘Oké?’ ‘Top. Die wil ik ook hebben. Maar ...’ Hij kijkt op zijn horloge. ‘Heb jij al honger?’ ‘Hoezo? Is dat soms de andere verrassing?’ David knikt. ‘Jouw lievelingseten is toch pizza?’ ‘Wat goed van je. Hoezo?’ ‘Als je wilt, gaan we nu eten bij Happy Italy.’ ‘Dat meen je niet. Eerst het kettinkje en nu dit.’ Claudia schudt haar hoofd. ‘Je bent na vandaag gelijk blut.’ ‘Valt wel mee,’ zegt David. Claudia hoeft niet te weten dat het kettinkje duurder was dan hij vooraf had bedacht. Maar dat heeft hij graag voor haar over. Hij vraagt wel of hij binnenkort behalve de zaterdag ook een paar vrijdagavonden mag werken. Claudia neemt een slok van haar icetea en kijkt tevreden rond.