Uitdaging voor Paola

12 ‘Hoe heet je vriend?’ vraagt Carlijn terloops. ‘Diederick van Haaften.’ ‘Klinkt goed, echt een naam voor een ridder.’ Paola draait met haar ogen. ‘Mijn prins op het witte paard mis- schien.’ Op dat moment rijdt er een witte vrachtwagen voorbij. De bestuurder toetert naar hen. Sophie gaat ervoor staan. ‘Zwaaien, Paola!’ ‘Ik zwaai niet naar vreemde mannen.’ ‘Vreemde mannen? Het was Taco!’ ‘O nee, hè? Hij zag natuurlijk dat ik snoepte.’ Paola strijkt ver- twijfeld door haar donkere krullen. ‘Geniet er lekker van,’ zegt Brit. ‘Vind je Taco soms leuk?’ ‘Ik?’ Paola staart peinzend voor zich uit. Ze mag Taco wel. Ze kent hem van de vriendengroep uit de kerk. Regelmatig wordt er een uitje georganiseerd. Laatst waren ze met elkaar op sur- vivaltocht geweest. Op een verjaardag van de vrienden komt ze Taco meestal ook tegen. ‘Wie weet,’ zegt ze na een korte stilte. ‘Je prins in de witte vrachtwagen dus,’ constateert Sophie. ‘Het wordt toch niets, joh. Hij vindt me vast te dik.’ ‘Maar hij vindt je best leuk.’ ‘Zegt hij dat?’ wil Paola weten. ‘Dat merk ik gewoon.’ ‘Ja, maar hoe dan?’ Sophie denkt even na. ‘Hij knipoogt vaak naar je en-ne jullie hebben dezelfde humor.’ Paola’s gezicht betrekt. ‘Eerst maar eens afvallen, denk ik.’ ‘Is dat nodig dan?’ vraagt Brit. ‘Ja echt,’ zucht Paola. ‘Ik merk het aan mijn kleren. Deze jurk zit ook al te strak.’ ‘Je moet wel opletten wat je eet,’ raadt Sophie aan. ‘Maar het gebak was zo lekker.’ ‘Gewoon weer gaan lijnen, als je echt wilt afvallen.’