Geheime lading

9 Er komt een nieuw lichtsignaal van het vrachtschip. Eén keer kort en vier keer lang. ‘Mooi,’ bromt Drago zacht. ‘Ze zijn er klaar voor. We kunnen nu echt naderen. Mario, vaar zometeen een paar minuten zo kort mogelijk naast de El Dorado.’ MariokijktevenomnaarDrago,maarisnietvanplanomopnieuw vragen te stellen. Hij draait aan het roer omwat sneller bij de El Dorado te komen. Dragohoudt bij het raamhet schipstrak indegaten.Dedonkere contouren worden steeds duidelijker, maar ook groter. Na tien minuten liggen ze nagenoeg naast het schip en varen gelijk op. ‘Kun je nog wat dichterbij?’ vraagt Drago. Mario kijkt schuin door de ruiten van de stuurhut naar de kolos naast hen. De zee is rustig en dat maakt het gelukkig niet al te moeilijk.HijlaathetjachtnogietsdichterbijdeElDoradokomen. DragorichtzijnzaklampomhoognaarderelingvandeElDorado. Er staaneenpaar donkere schimmen.Hij laat de lamp tweekeer kort en drie keer lang schijnen. ‘Oké, vanaf nu varen we vijf minuten langszij.’ Drago doet even tweestappenopzij enspiedtophet radarschermenwijstnaarde randvanhet scherm. ‘Mmm, zekomendichterbij.Houdezeinde gaten, Mario. Als ze te snel naderen, moet je me waarschuwen.’ Mario knikt. Er gebeurt verder niets. De schepen blijven naast elkaar varen. Er zit niet veel ruimte tussen. Mario let goed op dat hij de kolos niet raakt. Drago kijkt afwisselend op zijn horloge en op het radarscherm. ‘Die stip nadert sneller dan me lief is.’ Nog eens inspecteert hij zijn horloge. ‘Vier minuten, we gaan afbreken.’ Meteenpakthij zijnzaklampenrichtdiedoorhet raamomhoog.