Alarm!

14 ‘Ik vond je leuk.’ Zijnogenwordengrootenzijnhartbegintwildtebonken. ‘Wat?’ ‘Ik was verliefd op je. Maar dat wist je toch?’ Sanders hersenen werken op volle toeren. ‘Nee. Ik ... eh ...’ ‘Waarom heb je me dan geblokkeerd?’ ‘Omdat ... ik jehoordebellenmetMichiel.Hij is toch jevriend?’ ‘Nee, joh. Michiel is mijn vriend niet. Hij zat gewoon bij mij in de klas.’ Sander schudt zijn hoofd. Hij begrijpt er helemaal niets meer van. Wat is dit allemaal? Hij heeft Rachel geblokkeerd omdat hij minder verdrietig wilde zijn. Elk appje dat ze hem stuurde, deed hem pijn. Hij was smoorverliefd op haar en hij dacht dat ze dat niet op hem was. Maar dus toch ... ‘Hé,uitkijkenman!’Achterhemklinkthetgeraasvaneenscooter. Hij geeft een ruk aan het stuur. Zijn stuur klapt dubbel en voor de tweede keer rolt hij met fiets en al in de sneeuw. Rachel gilt geschrokken. ‘Hé gast, kijk zelf uit!’ roept ze de scooterrijder boos achterna. Ze stapt van haar fiets en knielt bij Sander neer. ‘Gaat het?’ Sander knikt. Wat een afgang. Ach, wat geeft het. ‘Sander, ik zou zo graag weer met je appen, mag dat?’ Hij vernauwt zijnogentot spleetjesenkijkthaaraan,dangrijnst hij. ‘Natuurlijk.’ Rachel lacht.