Iza, onrust op de manege

10 ‘Ja,’ zegt Esra. ‘Wij blijven hier twee maanden. Dus dan is een fiets wel handig.’ ‘Dat is ook zo,’ zegt papa. ‘Alleen als het van je ouders mag, hoor,’ zegt hij. Papa klopt op zijn zakken. ‘Hé, waar heb ik mijn portemonnee gelaten?’ Ze lopen achter papa aan naar het kantoortje, maar daar is de portemonnee ook niet. Papa wrijft over zijn voorhoofd. ‘Wanneer heb ik mijn portemonnee het laatst gebruikt?’ zegt hij. Hij trekt een laatje open. ‘Ik dacht toch, dat hier ...’ Job komt aanlopen. ‘Opschieten pa, de les begint zo.’ ‘Oeps ... je hebt gelijk,’ schrikt papa. ‘Ik kan mijn portemonnee niet vinden, heb jij toevallig geld op zak?’ vraagt hij snel. Job trekt een briefje van twintig euro uit zijn broekzak. ‘Is dat genoeg?’ vraagt hij. ‘Meer dan genoeg,’ zegt papa opgelucht. ‘Nu eerst lesgeven en dan mijn portemonnee zoeken,’ zegt hij, terwijl hij met Job wegloopt. ‘Straks is je vader die portemonnee echt kwijt,’ zegt Esra. ‘Nee joh, die ligt vast nog thuis ofzo,’ zegt Iza. ‘Dat komt wel goed, hoor.’