Tegenwind voor Carlijn

18 Even later zet Carlijn haar fiets onder de lindebomen voor hun huis. Naast het huis staat de basisschool waar vader werkt. Mandy is al afgestapt en rent naar de schommel op het school- plein. Carlijn neemt de boodschappen mee naar de keuken en gaat aan de slag. Als haar vader even later binnenstapt, gaan ze aan tafel. Onder het eten staat Mandy’s mond niet stil. Het gebabbel over schooltje spelen met Mirthe en Nicolet gaat langs Carlijn heen. Ze wil dolgraag rust, maar dat zit er vanavond ook niet in. Ze staat op en loopt naar het aanrecht. ‘Carlijn, luister nou,’ zegt Mandy dwingend. ‘Nu even niet,’ antwoordt ze kort.Vader kijkt haar bezorgd aan. Vincent heeft niets in de gaten en prikt afwezig op zijn bord. Hij zit vast niet lekker in zijn vel, denkt Carlijn. ‘Je lust die schnitzel toch wel?’ Opeens gooit Vincent zijn vork neer en begint te praten. Hij heeft op school ruzie gehad met Paul, het ging eigenlijk om niks. ‘Het was maar een geintje.’ Hij had alleen Pauls brood- doos verstopt. Paul had keihard aan zijn shirt getrokken. Vin- cent doet zijn arm omhoog en laat de scheur zien. ‘Ik wil het morgen weer aan ... Jij maakt hem nog wel even, hè?’ Met een schuin oog kijkt hij naar zijn zus. ‘Goed dan.’ Carlijn kan moeilijk nee zeggen. Vincent steekt zijn duim op. ‘Dat dacht ik al. Jij helpt altijd.’ ‘Ruim jij de vaatwasser in,’ regelt vader na het eten. ‘Voor wat, hoort wat.’ ‘Oké, doe ik.’ Carlijn bedenkt wat ze vanavond nog moet doen. O ja, de over- hemden van pa liggen op de strijkplank. De jurkjes van Mandy moeten ook nog gestreken worden. Daarna zet Carlijn de naai- machine op tafel voor Vincents shirt. Als alle karweitjes klaar zijn, ploft ze in een stoel. Vader komt er ondertussen ook aan. Hij moest op zijn kamer nog wat dringende mails afwerken.