Iza helpt op de manege

9 ‘Weet ik het?’ zegt Tina. ‘Omdat het vakantiepark van jouw vader en moeder is, hoef je je daar toch niet mee te bemoeien?’ ‘Daar heb je gelijk in,’ zegt Iza. ‘Zullen we nog een keer?’ ‘Tuurlijk!’ Tina rent op haar blote voeten naar boven. Als Iza bovenkomt, is Tina al bijna weer beneden. Iza gaat liggen en laat zich rollen tot ze stilligt op het zachte, warme zand van het strand. Ze draait zich op haar rug en kijkt naar de lucht. Die is blauw met witte wolkjes en een paar strepen van vliegtuigen. ‘Het lijkt wel vakantie,’ zegt Tina. Ze ploft naast Iza in het zand. ‘Echt hè?’ zucht Iza. De zon prikt in haar ogen. Ze doet ze dicht. Er dansen lichtvlekken voor haar ogen. Gek is dat. Het duurt nog een paar weken voor de vakantie begint. Maandag moet ze weer naar school. Vanochtend heeft ze geholpen bij de paardrijles voor beginners. Daarvoor heeft ze de pony’s gepoetst en helpen opzadelen. Uitslapen is er niet bij op zaterdag. Dat vindt Iza helemaal niet erg. Ze doet niets liever dan met de pony’s en paarden van hun manege bezig zijn. Rijden, vooral een buitenrit, is het allerleukst, maar zelfs de boxen uitmesten doet Iza met plezier. Vooral die van Muis, haar eigen pony. Muis is zo grijs als een muis. Ze is dol op suikerklontjes en superlief. De meiden horen een dof gedender. Het strand lijkt te trillen. Hun ogen vliegen open en Tina schiet overeind. ‘Wat is er?’ Iza draait op haar buik en tuurt over het strand. ‘Paarden,’ wijst ze. Vlak langs de zee draaft een groep paarden. Tina schuift een stukje achteruit, ook al zijn de paarden aan de andere kant van het strand. Iza herkent ze direct. Het zijn paarden van hun manege. ‘Kijk, papa gaat voorop met Jumper. Daarachter Komeet. Storm en Belle zijn er ook bij. Wie is dat zwarte paard met die zwierende manen? O natuurlijk, dat is Imka. Imka is ons nieuwe paard. We hebben ook een nieuwe pony. Marko heet die,’ vertelt Iza. Ze kijkt naar