Dubbeldate

7 Hoofdstuk 1 Margaret schudt haar lange, blonde haar naar achteren. Ze houdt nog maar net een diepe zucht binnen. Weer een vijf! Haar ogen haken zich vast aan het cijfer op haar computerscherm. Ze wist wel dat ze van haar Engels niets had gebakken, ondanks de extra hulp die ze had gekregen. Ach wat, extra hulp ... Voor alle vakken staat ze slecht en dat komt omdat ze op gt totaal niet op haar plek zit. Verdrietig staart ze voor zich uit. Waarom wilden pa en ma toch zo graag dat ze eerst op de havo begon? Ze wist dat ze dat nooit zou redden. Het liefst hadden pa en ma gezien dat ze net als Peter op het vwo zat. Haar Cito kwam veel lager uit dan havo, maar haar ouders wilden daar helaas niet aan. Het eerste jaar ging het al meteen mis. Ze haalde het ene slechte cijfer na het andere. Daardoor moest ze het tweede jaar wel naar vmbo-gt. Maar ook op gt moet ze er keihard aan trekken om het te halen. Ze houdt niet van leren. ‘En daar komt het door,’ zei haar moeder. ‘Je houdt er niet van, dus je wilt er je best niet voor doen.’ Bij die opmerking waren de tranen haar in de ogen gesprongen. Het was niet omdat ze niet wilde, maar omdat ze niet kón. Hoe kon ze dat haar ouders aan het verstand brengen? Ze is een meisje dat graag met haar handen bezig is. Ze houdt van koken en bakken. Ze knutselt graag zomaar iets in elkaar. Ze weet dat ze vlug en handig is met creatief werk. Daar is zij sterk in. Veel sterker dan al die theorie die ze op school moet door worstelen.