Dubbeldate

15 heel anders. Niet voor te stellen dat het vader en zoon zijn. Als opa en oma even later weggaan, kan ze het niet helpen dat ze haar ouders woordelijk kan verstaan. Zodra de deur achter opa en oma dichtgeslagen is, zegt haar vader tegen haar moeder: ‘Morgen bel ik Bob om te zeggen dat de logeer- partij niet doorgaat en waarom. Als ik daarmee wacht, heeft pa zich er al mee bemoeid.’ ‘Jij denkt dat hij naar Bob gaat om dit met hem te bespreken?’ ‘Daar heb je best kans op. En dat wil ik voor zijn.’ ‘Niet doen, Freek. Stel dat pa zich er niet mee bemoeit, wat haal jij met dat telefoontje overhoop?’ ‘Dan gaat Margaret hen zelf vertellen dat ze niet komt.’ De kamerdeur gaat weer dicht en Margaret is weer alleen met haar gedachten. Opa is geen bemoeial. Zo goed kent ze hem wel. Alleen als iets niet eerlijk gaat, mengt hij zich er wel eens in. En is dat nu niet zo? De volgende dag zegt vader tegen Margaret: ‘Ik verwacht dat je zelf de logeerpartij afbelt.’ Margaret reageert niet. Haar mond wordt een smalle streep. Ze voelt haar vaders dwingende ogen op zich, maar hij rept er daarna met geen woord meer over. En zij dénkt er niet over om af te bellen. De herfstvakantie nadert steeds sneller. De cijfers vanMargaret blijven twijfelachtig. Gelukkig heeft ze samen met Femke voor de opdracht van Nederlands een 8,5 gehaald. Ze voelde zich een moment gelukkig en heeft het bijna met een triomfantelijke lach onder de neuzen van haar ouders geduwd. ‘Dit was een opdracht samen met Femke,’ had vader zuur opgemerkt. ‘Probeer eens zelfstandig zo’n cijfer te halen.’ Het was alsof ze een klap in haar gezicht kreeg, zo zeer deed die opmerking. Waarom zei haar vader dat nu weer op zo’n schampere manier? Het leek wel alsof hij zich voor haar schaamde. Moeder had haar lief toegeknikt. ‘Toch goed van jou en Femke. Ik ben er blij mee.’