De eerste vonk

8 Net op tijd Met een flinke ruk zet Pascale haar scooter op de standaard. Ze is weer lekker handig bezig. Ze moet hier om half zes beginnen en het klokje op haar dashboard geeft aan dat het één minuut over half zes is. Snel haalt ze het extra slot onder haar zadel vandaan. Met haar helm nog op haar hoofd rent ze de deur van het restaurant in. Het is niet de eerste keer dat ze te laat komt. Sinds ze wat met Jos heeft, kan ze maar moeilijk wegkomen. Hij is gewoon te leuk om afscheid te nemen. Ze klikt haar helm los en legt hem met een knal op de kapstok. Haar baas zal wel boos zijn. Ze kan zeggen dat ze om moest rijden omdat de Laan op Oost door de politie was afgesloten. Bas weet toch niet dat ze over de stoep langs de afsluiting is gereden. Ze verwisselt haar jas voor het witte schort en gaat de klapdeur door. De warmte komt haar tegemoet. ‘Goeden- avond!’ roept ze met haar vrolijkste stem. Ze ademt diep in door haar neus.Van die geur alleen al zou je vrolijk worden. Ze steekt haar hoofd om de hoek van de keuken. ‘Lekker ruikt dat,Tom.Wat ben je aan het maken?’ Een jonge man in witte jas lacht haar toe. ‘Gemarineerde var- kenshaas uit de oven. Kom zo maar proeven, want ik heb over. Ze gaven zojuist door dat de groep kleiner is dan besproken.’ Pascale loopt door naar de spoelkeuken. Op het aanrecht staat al een stapel pannen en ovenschalen. Ze pakt een schaal en zet hem onder de handdouche. ‘Ha, je bent er,’ hoort ze achter zich. ‘Goedenavond, Bas,’ zegt ze zonder om te kijken. ‘Je bent net op tijd. Probeer volgende keer wat eerder te