De val van Jeruzalem

11 deze drukke tijd komt het goed uit, dat hij een knecht heeft gehuurd, die op zijn schapen kan passen. Nu zal de man zijn schapen wel binnen de omheining bijeen gedreven heb- ben. Straks gaat hij nog even kijken. Amos bukt zich en tilt de laatste mand met vijgen op. Nu kan hij even uitrusten. Hij sjouwt de mand naar de dichtstbijzijnde boom en laat hem met een plof op de grond vallen. Het zweet loopt in straaltjes over zijn gezicht. Met de rug van zijn hand veegt hij het weg. Met een zucht laat hij zich zakken en laat zijn hoofd tegen de stam rusten. Hij kijkt omhoog. Wat een geweldige kruin heeft deze boom! Door de vele, zacht behaarde bladeren valt geen straal- tje zonlicht. Gulzig drinkt hij de laat- ste slokken van het lauwe water uit de leren zak die hij aan zijn gordel draagt. Zijn ogen glijden over de omgeving. Hier dichtbij liggen de vruchtba- re graslanden, waar zijn schapen overdag grazen. In de verte ligt Bethlehem. Als hij goed kijkt, ziet hij de heuvels waar de stad Jeruza- lem achter verborgen ligt. Het kost hem altijd een halve dag om er te komen. Amos zucht. De laatste tijd voelt hij zich vaak bedrukt als hij door de poorten de stad binnengaat. Wat een pracht en praal! Het ene ge- bouw is nog mooier dan het andere. Maar toch voelt Amos in zijn hart dat het niet goed gaat. De mensen zijn rijk, maar met de dienst van de Hee- re gaat het slecht. En niet alleen hier in het koninkrijk van Juda, maar ook in het koninkrijk van Israël. Al heel lang geleden, onder de regering van koning Jerobeam I, begonnen de mensen de gouden stierkalveren te dienen in Dan en Bethel. De koning stelde priesters aan uit alle kringen van het volk en niet uit de Levieten, wat de Heere geboden had. Nu kon- den de mensen in Dan en in Bethel hun offers brengen aan de gouden stierkalveren en hoefden ze niet he- lemaal naar Jeruzalem te reizen. Ko- ning Jerobeam I gaf zelf het slechte voorbeeld door in Bethel te gaan of- feren. En zo gebeurt het nog steeds. AMOS , DE PROFEET U I T TEKOA