Chimobi en het geheim van de juf

10 ‘Dathoeftechtniet,’ zegtde juf enChimobi voeltdatAuntyAgnes haar arm nog strakker om haar heen drukt. ‘Chimobi, jij doet heel goed je best op school. Eigenlijk zou er een cijfer gegeven moeten worden voor hoe kinderen hun best doen.Dankreeg jij eenhoogcijfer.Maardat vakjestaat ernietbij. Ik wil eerlijk zijn en iedereen het cijfer geven dat bij het inge- leverde werk hoort. Het is niet goed om te betalen voor hogere cijfers, want je verdient je cijfers niet met geld.’ De juf heeft vroeger vast nooit slaag gehad voor slechte cijfers, vermoedt Chimobi. Ze vraagt met een benepen stemmetje: ‘Heeft uw vader u wel eens geslagen?’ Aunty Agnes draait de binnenkant van haar rechteronderarm naar boven. Daar zit een lelijk litteken. Chimobi heeft het wel- eens gezien, maar ze heeft zich nooit afgevraagd hoe haar juf daaraan gekomen is. ‘Ik kreeg vaak slaag toen ik jong was,’ zegt Aunty Agnes. ‘Had u dan ook slechte cijfers op school?’ reageert Chimobi verbaasd. ‘Nee, ikwilde eerst helemaal niet naar school. Ikwerd geslagen, omdat ik naar de verhalen inde kerkwilde luisteren,’ antwoordt Aunty Agnes. Dit antwoordhadChimobi niet verwacht. ‘Waaromwilde uniet naar school?’ ‘Ik wilde niet al die tijd op een bankje zitten, dat leek me ver- schrikkelijk saai. Ik wilde liever met andere kinderen spelen of op kleinere kinderen passen en allerlei klusjes thuis doen. Zo lang stilzitten was niets voor mij.’ Chimobi grinnikt. ‘En nu bent u juf. Nu moeten kinderen bij u stilzitten en luisteren!’ Na even nadenken voegt ze eraan toe: ‘Ik vind luisteren naar uw verhalen helemaal niet erg. Maar