Vriendin in nood

11 vorig weekend hier.’ ‘Waarom heb je het mij niet gelijk verteld?’ ‘Het gaat best vaak fout in de eerste weken van een zwanger- schap. Ik wilde met vertellen wachten tot we een paar weken verder waren. Maar tegen pa en ma wilde ik het meteen zeg- gen.’ Laura grijnst. ‘Echt iets voor jou om een beetje geheimzinnig te doen.’ Met een vaart fietst Laura naar huis. Ze gooit haar fiets in de schuur en holt naar binnen. ‘Wat leuk!’ ‘Ja hè?’ glundert haar moeder. ‘Ik weet het al zolang, maar het werd steeds moeilijker om mijn mond te houden.’ ‘Dan worden jullie opa en oma.’ Laura doet haar jas uit en gooit hem over de stoel. ‘Dat klinkt echt behoorlijk bejaard.’ Ze kijkt naar de familiefoto die boven de bank hangt. Die is zeker zeven jaar oud.Wat was ze daar nog klein. En Sophie en Cynthia zagen er ook nog veel jonger uit. ‘We mogen wel eens een nieuwe maken,’ zegt ze, terwijl ze op de foto wijst. ‘Goed idee,’ zegt haar moeder. ‘Als de baby er is.’ Laura pakt haar mobiel en stuurt een appje naar Daphne. Al zitten ze niet meer bij elkaar in de klas, Daphne blijft haar beste vriendin. Al snel komt er een berichtje terug. Wauw, wat superleuk. Als de baby geboren is, mag ik op kraambezoek komen, hè? Natuurlijk appt Laura terug. Dan stuurt ze een berichtje naar Mirthe. Laura heeft het gevoel dat ze in haar bed ligt te stuiteren.Wie kan er nou slapen na zulk nieuws? Het is al zeker een uur gele- den dat Daphne appte dat ze ermee ging stoppen, omdat ze moe was. Ze hebben minstens veertig berichtjes naar elkaar gestuurd. Met Daphne wel. Van Mirthe heeft ze niet eens één appje teruggekregen.