Vriendin in nood

10 ploft op de bank neer en tikt met haar vingers op de leuning. Sophie komt binnen met drie grote, felgekleurde mokken thee. Ze loopt weer naar de keuken en komt terug met een taart- doos. ‘Je hebt een taart gebakken,’ concludeert Laura. ‘Dat is nog niet het nieuws.’ Pieter komt achter de computer vandaan en gaat naast Laura op de bank zitten. Sophies ogen beginnen te stralen en lang- zaam haalt ze het deksel van de taartdoos af. Blauw en roze marsepein. Bovenop roze, witte en blauwe muisjes. Muisjes? ‘Muisjes!’ gilt Laura. ‘Krijg je een baby?’ ‘Ja!’ Laura vliegt haar zus om de hals. ‘Een baby!Wat schattig.’ Dan slaat ze Pieter op zijn schouder. ‘En jij wordt vader. Dat kan ik me niet voorstellen bij jou.’ Ze wipt heen en weer met haar voet. ‘En ik word tante. Tante Laura. Dat klinkt stoer, maar ook erg oud. Zo word ik liever niet genoemd, hoor. Maar ik kom wel helpen de babykamer behangen.’ ‘Heb je dat al eens gedaan dan?’ vraagt Sophie, terwijl ze de taart aansnijdt. ‘Dat niet. Maar het kan nooit moeilijk zijn.’ Ze stopt een stukje taart in haar mond. Met haar tanden bijt ze op een muisje. Als de baby wat ouder is en verliefd wordt, dan kan zij hem of haar wel leren hoe je zoiets aanpakt. Tegen die tijd is zij inmiddels getrouwd met de leukste jongen van Nederland. ‘Wanneer ben je uitgerekend?’ Sophie zet haar thee op tafel. ‘Over 28 weken. Begin augustus dus.’ ‘O, dan ga ik in augustus niet op vakantie. Pa en ma weten het zeker al? En Cynthia?’ Sophie knikt. ‘Pa en ma wisten het als eerste en Cynthia was