Avontuur in Afrika

14 op gekeken, zag Sophie. Hij wil het boek zeker zelf gaan lezen. Ze bemoeit zich er niet meer mee, Brit moet het zelf maar oplossen. Even later staat Marc op. Brit merkt niet dat hij naar hen toe- komt. ‘Mag ik misschien mijn boek?’ ‘O!’ Brit klapt van schrik het boek dicht. ‘Sorry, ik deed het niet expres,’ zegt Marc. ‘Natuurlijk niet.’ Met haar liefste glimlach geeft ze het boek terug. ‘Asjeblieft ... Het is heel spannend!’ ‘Bedankt.’ Marc loopt terug en is al snel weer verdiept in het boek. ‘Zullen we onderhand gaan picknicken?’ stelt Sophie voor. ‘Goed idee.’ Paola draait zich om op haar badlaken. ‘Ik help wel even,’ biedt Carlijn aan. ‘Graag, zullen we de tafel dekken?’ grinnikt Sophie. ‘Ik heb alles bij me.’ Ze pakt een groot servet uit haar tas en legt dat op het zand. Ze is benieuwd wat de anderen hebben meegebracht. Zelf heeft ze broodjes en stokbrood gekocht. Carlijn opent de koelbox. ‘Mmm, dat ziet er goed uit!’ Ze zet slaatjes en andere etenswaren op het kleed. Ze ruikt aan de kaas en trekt een vies gezicht. Grijnzend houdt ze het pakje onder de neus van Brit. ‘Wat moeten we ermee?’ Carlijn gebaart naar de jongens. ‘Vol- gens jou gingen de buren ervandoor.’ Brit schiet in de lach. ‘Dat valt wel mee, hoor. Leg die kaas er maar bij.’ ‘Wat ruiken die balletjes lekker!’ snuift Paola. Marc kijkt lachend hun kant op en Bertje draait zich ook al nieuwsgierig om. ‘Ze kunnen er toch wel bijkomen?’ vraagt Brit. De anderen knikken. ‘Vraag het maar!’ zegt Sophie. Brit loopt er even heen en nodigt hen uit. De jongens komen