Keet!

13 De juf kijkt haar strak aan. ‘Een vier.’ ‘Ooooooh,’ hoort Keet heel zachtjes om haar heen. Ze zakt een beetje onderuit. Haar hart bonkt wild onder haar shirt. Hoe kan dat nou? In Engels is ze juist zo goed. Liza hangt weer half in het paadje tussen hun tafels in. ‘Balen,’ fluistert ze. Keet knikt. De juf geeft de Engelse repetities aan Henry. ‘Iedereen krijgt vijf minuten om te bekijken wat er goed of fout is gegaan.’ Henry loopt heen en weer om de papieren uit te delen. Hij smijt het blaadje op Keets tafel. ‘Tssss,’ doet hij zachtjes. Snel legt Keet haar armen om het papier heen. Allemaal rode strepen. En een grote, rode vier. Ze voelt een hand op haar schouder. De juf hurkt naast haar neer. ‘Blijf je vanmiddag na schooltijd even binnen?’ vraagt ze. Ze tikt met haar nagel op de rode vier. ‘We moeten eens even praten.’ Als ’s middags de bel gaat, stormt iedereen naar buiten. Behal- ve Keet. Ze hangt haar rugzak alvast om. De juf pakt een stoel en komt naast haar zitten. ‘Vertel eens, hoe gaat het nu echt met jou?’ Keet slikt. Lang geleden dat iemand dat vroeg. ‘Gewoon.’ Ze haalt haar schouders op. ‘Gewoon stom.’ De juf buigt een beetje voorover. Het gouden hartje aan haar ketting schommelt glinsterend heen en weer. Ze zegt niets. Ze kijkt alleen heel lief. Keet krijgt zin om heel hard ergens mee te gooien en dan een poosje te huilen. ‘Wat bedoel je met stom?’ vraagt juf zacht. ‘Hoe komt dat?’ ‘Door thuis, denk ik,’ zucht Keet. ‘Als er elke keer iets met Ava is, dát is stom.Want dan moet ik zelf alles doen ’s ochtends en nu was ik bijna te laat en ik wist heel veel vragen niet, maar ik had het wél geleerd!’ Ze stikt bijna in de berg woorden die uit