8
Zuiderstraat.’
‘Doei, Corné,’ zegt Sjoerd. ‘Ik heb jou door. Jij wilt alleen met
Floortje naar school fietsen. Nee, we blijven met elkaar mee
fietsen. Internaatgasten zijn niet te scheiden.’
‘Jullie hebben geen idee hoe vreemd het is dat mijn ouders een
huis aan wal hebben gekocht,’ vertelt Floortje. ‘Ik heb nog nooit in
een huis gewoond.’
De metro haalt hen weer in. Bij het volgende kruispunt gaat het
verkeerslicht op rood. Corné pakt de paal beet en leunt ertegen.
Tessa komt wat dichter bij Floortje rijden. ‘Schiet het al op?’
Corné kijkt achterom. ‘Nee, dat zie je toch, we staan voor een
stoplicht.’
Floortje kijkt lachend van Corné naar Tessa. ‘Je bedoelt ons huis
natuurlijk. Het schiet al op.’
‘Logisch,’ zegt Corné op geheimzinnige toon.
‘Eh, wat is daar logisch aan?’ vraagt Tessa.
‘Omdat Gerard en ik geholpen hebben in de vakantie.’
Floortje grinnikt. ‘Jij en Gerard zijn heel goed in behang scheuren.’
Als ze aan die middag terugdenkt, krijgt ze weer een raar gevoel in
haar buik.
Ze draait zich naar Tessa. ‘Mijn slaapkamer wordt zo geweldig.’
Tessa zucht. ‘Ik heb veel gemist in de vakantie.’
‘Daar sluit ik me bij aan,’ zegt Sjoerd.
‘Ik wil jullie huis zien,’ zegt Tessa. ‘Kunnen we vanmiddag na
schooltijd niet gaan kijken?’
Floortje denkt even na. ‘Dat is een goed idee. Dan kunnen we
gelijk de woonkamer opruimen en schoonmaken. Dat heb ik mijn
moeder beloofd. Donderdag komt de stoffeerder.’
‘Ik kan ook meegaan om te helpen,’ biedt Corné vriendelijk
aan. ‘Misschien wil Gerard ook mee? Het behang van het kleine
kamertje moet er ook nog af, toch?’
