13
In de kantine is het een enorme drukte. De burgemeester is speci-
aal gekomen om de prijzen te overhandigen.
Daan ziet dat er op een tafel zeven bekers staan te glimmen. Waar-
om eigenlijk zeven? Er zijn toch drie prijzen voor de jongens en
drie voor de meisjes?
De burgemeester tikt even tegen de microfoon. ‘Goedemiddag,
beste sportvrienden,’ zegt ze. ‘Wat is er vanmiddag geweldig gestre-
den voor de eer van jullie school. Ik kon helaas niet de hele middag
aanwezig zijn, maar heb gelukkig wel allebei de finales gezien. Wat
waren die spannend.’ Ze draait zich even om en pakt een beker. ‘Ik
begin bij de derde prijs van de meisjes. Die is voor De Wegwijzer.’
Als de burgemeester de beker, die bij de eerste prijs hoort, aan So-
fie geeft, roept Lotte: ‘Hoera voor de meiden van De Fontein!’ Alle
meiden juichen keihard mee.
Daan ziet dat de meeste jongens een beetje zuur staan te kijken.
Maar als Sven de tweede prijs in ontvangst neemt, roept Lotte op-
nieuw: ‘Hoera voor de jongens van De Fontein!’
Daan juicht nu ook mee met de rest van de klas.
Ten slotte staat er nog één beker op de tafel, de grootste van al-
lemaal. De burgemeester pakt ’m met allebei haar handen op en
houdt ’m even omhoog. ‘Is-tie mooi of niet?’ Ze lacht even. ‘Sinds
dit jaar is er nog een extra prijs. Deze beker is voor de school die,
als we de resultaten van het jongens- en het meisjesteam optellen,
het vandaag het beste heeft gedaan. En dat kan deze middag niet
missen. Met een eerste en een tweede prijs is dat…De Fontein! Wie
mag ik deze beker overhandigen?’
Iedereen kijkt naar juf Antoinette en meester Rob. Wie zal het wor-
den?
De juf aarzelt even en zegt dan: ‘Nasim.’
Een beetje verlegen stapt Nasim naar voren.
De burgemeester knikt goedkeurendnaar juf Antoinette. ‘Een goeie
keus. Jullie hebben het met elkaar gedaan, maar deze keepster…
