9
Allemaal op het hoofdveld. Wij kunnen dus bij de meisjes kijken en
zij bij ons.’
Daan hoort een hoop geschreeuw en gejuich achter zich. Tegelijk
met de andere jongens draait hij zich om en ziet hij de meiden uit
zijn klas aan komen rennen.
De hele klas is door het dolle heen. Iedereen springt en danst door
elkaar. Zelfs juf Antoinette en meester Rob doen mee.
‘
We gaan eerst wat drinken,’ stelt de juf voor, als iedereen weer wat
rustiger is geworden. ‘En dan moeten we ons voorbereiden op de
finale. En dat wordt voor de meisjes in ieder geval geen gemakke-
lijke wedstrijd.’
‘
Tegen wie moeten jullie?’ wil Daan weten.
‘
De Regenboog,’ zegt Sofie. ‘Die zijn echt goed.’
‘
Maar wij hebben Nasim!’ roept Lotte. ‘En dat is de beste keepster
die er is.’
‘
Kommee, meiden!’ De juf wenkt. ‘We gaan naar de kantine.’
In een grote groep lopen ze langs de velden, waar intussen niet
meer wordt gespeeld. Iedereen loopt richting het hoofdveld, naast
de kantine, om de laatste wedstrijden te zien.
‘
Echt veel publiek.’ Daan kijkt rond. ‘Spannend.’
‘
Juist gaaf,’ vindt Sven. Hij begint gelijk weer te zingen en direct valt
de hele klas hem bij: ‘De Fontein gaat nooit verloren.’
‘
Willen de volgende ploegen zich gereedmaken voor de finale?’
klinkt het door de luidsprekers, ‘hetmeisjesteamvanDeRegenboog
en dat vanDe Fontein.’ Geschrokken kijkt Daan op de klok die naast
het scorebord hangt. De tijd in de finale lijkt nog sneller te gaan dan
in de andere wedstrijden. Of komt het doordat ze voor het eerst in
dit toernooi achterstaan? Ze hebben nog drie minuten om gelijk
te maken. Dat zal moeilijk worden. Het grootste gedeelte van de
wedstrijd zijn ze in de aanval, maar tot nu toe zonder succes.
Meester Rob heeft waarschijnlijk ook door dat er nu snel gescoord
