De Christenreis

8 zitten en begon het te lezen. Arme Christen! Het boek dat hij gevonden had, was angstaanjagend. Voordat hij twee bladzijden gelezen had, beefde hij over zijn hele lichaam en tegen de tijd dat hij het bijna uit had, was hij in tranen. Zo moeten mijn vrouw en kinderen me niet zien, dacht hij. Ik kan beter naar buiten gaan omwat tot rust te komen. Hij sloot het boek en probeerde op te staan, maar dat lukte niet. Het leek alsof er een zwaar gewicht aan zijn schouders hing en hem naar achteren trok. Wat is er aan de hand? vroeg hij zich in paniek af. Hij voelde met zijn handen achter zich. Al tastend ontdekte hij de vorm van een enorm, bultig pak op zijn rug. Rond zijn middel en schouders was het vastgesnoerd, maar hij kon het niet loskrijgen, wat hij ook probeerde. Dit is vreselijk! Wat moet ik doen? dacht hij. Hij probeerde weer op te staan. Deze keer lukte het hem net. Hijgend en naar adem snakkend, wist hij ongezien buiten te komen. Hij liep op en neer door de tuin en hoopte dat hij zich beter zou gaan voelen door de frisse lucht. Dat gebeurde niet. Het probleemwas dat hij zijn last en zijn boek maar niet kon vergeten en telkens weer stilstond om het te herlezen, ook al maakte het hem nog zo overstuur. Toen hij weer naar binnen ging, was hij opnieuw in tranen. Zijn vrouw zag hem haastig langs de keuken lopen en riep: ‘Nou zeg, wat is er met jou aan de hand? En wat is dat voor ding op je rug?’ ‘O, niets, helemaal niets!’ antwoordde Christen zo opgewekt