De vrouw met het Boek

9 Opgetogen begint Glady haar werk in de bazar. Als zij ’s avonds thuiskomt, zoemt het huis van stemmen, want Glady heeft zoveel te vertellen en moeder Aylward is ook spraakzaam. Het is vader Aylward wel eens wat te druk in huis als hij vermoeid van z’n dagtaak thuiskomt. Vooral als Glady weer eens een van haar malle buien heeft, om de mensen die ze ontmoette die dag, met stemgeluid en gebaren na te bootsen. Er zijn ook wel eens wat spanningen als moeder Aylward denkt weer een nieuwe hoed te moeten kopen. O, die hoeden en sieraden van moeder Aylward. Dat is zo’n zwak punt in haar. Is er geen geld voor een nieuwe hoed, dan moeten er toch wel nieuwe veren op de oude hoed, vindt zij. Als vader dan zegt dat hij ’t niet nodig vindt en moeder weet zo vlot uit te leggen dat ze toch niet weer met diezelfde hoed naar de dames- ‘tea party’ gaan kan, dan weet Glady met haar levendige geest en snelle reacties de aandacht af te leiden, door iemand met haar gebaren en stemgeluid na te bootsen en dan schatert zus Violet van de lach en moeder vergeet ineens de nieuwe veren voor haar hoed. Vader Aylward kijkt dan wat ongemerkt naar Glady. Zijn dochter, die volgens de onderwijzers niet zo’n hoog intellect heeft, maar die zo praktisch ingesteld is. Zij weet haar eigen moeilijkheden en die van anderen scherp te zien, om ze dan moedig aan te vallen en te overwin- nen. Wat zij niet kan bereiken door gebrek aan kennis, bereikt zij toch door haar gevatheid en praktisch handelen. Op zo’n manier wist Glady van klein kind af in moeilijke situaties of bij een gespannen sfeer in huis, de stemming weer snel op te vrolijken. Het werk in de bazar vindt Glady heel boeiend, maar ze houdt haar gevoel van minder zijn dan anderen, omdat ze klein blijft en niet mooi is. Waarom, waarom ben ik zo klein en is mijn haar zo steil en zo zwart? denkt ze vaak verdrietig. Vader Aylward, die rustige ernstige man, peilt Glady’s karakter in alle facetten. Hij kent haar ‘ups en downs’. Moeder Aylward zegt wel eens: ‘Ja, ze heeft dat zeker van mij, huilen en lachen wisselen snel.’