Over oudvaders

9 1 De preken van dominee Gray Ja, hij moest naar huis! Maar... het was wel laat geworden. En als zijn vader hoorde wat er was gebeurd! Jacob stond bij het hek. De boerderij lag er stil bij. Er was niet gewerkt vandaag. De bomen staken donker af tegen de lucht, waar de zon uit weggezakt was. In de verte waren de torens van Glasgow zwarte spitsen geworden. Daar waren ze vandaag naar de kerk geweest. Ze moesten dan een half uur lopen langs de beek. Het was niet ver, behalve als de sneeuw begon te smelten en de beek overstroomde. Dan moesten ze een pad dwars door de velden nemen, en dat was langer. Jacob stond daar nog steeds, en wist niet wat hij zou doen. Henry en George waren waarschijnlijk allang thuis. Die hoefden niet zo ver te lopen als hij. Was hij nu maar niet met die twee vrienden meegegaan. Onzin natuurlijk. Ze hadden best pret gehad. Met een zucht deed hij het hek open. Jacob beet op zijn lip. Zijn vader haalde nog een keer uit met de riem. Au!! Hij beet zijn tanden op elkaar. Andrew Gray (1633-1656) Nog maar twintig jaar oud was Andrew Gray toen hij dominee werd. Hij preekte in de gemeente vanGlasgow, samenmet zijn collega Jacobus Durham. Ernstig en indringend was de boodschap die Gray bracht. Toen hij 22 jaar was, verlangde hij naar de hemel. Zijn wens ging in vervulling: Gray werd ziek en stierf. Al zijn preken zijn in het Nederlands vertaald.