De kracht van groep 8

9 ‘Moet jij zeggen,’ antwoordt Bram. ‘Als Annemarie naar je kijkt word je al rood.’ ‘Dat lieg je. Ik...’ ‘Dan zal ik het laten zien.’ Bram stoot Lennard aan. ‘Let op!’ Tegelijk zet hij zijn handen als een toeter aan zijn mond: ‘An- ne-ma-rie! Annemarie-ie!’ Gelukkig voor Michel stopt op dat moment de bus voor het schoolplein. Zodra de bus rijdt, haalt Bram een zak chips uit zijn rugzak. ‘Hè bah! Nu al chips? Het is pas kwart voor negen.’ Margriet kijkt met een vies gezicht naar de zak paprikachips die Bram tevoorschijn heeft gehaald. ‘Juist lekker!’ vindt Bram. Hij propt een grote hand chips naar binnen. ‘Wil je ook?’ vraagt hij met volle mond. ‘Vanavond!’ antwoordt Margriet. ‘Als we jullie een nachtzoen komen geven.’ ‘Nee hè!’ roept Annemarie. ‘Echt wel.’ ‘Liesbeth! Lies-beth!’ schettert Annemarie door de bus. ‘We moeten alle jongens een nachtzoen geven!’ ‘Meester, hoe laat gaan we vanavond naar bed?’ wil Michel weten. ‘Om half acht,’ antwoordt de meester met een ernstig gezicht. ‘Half acht?’ gilt Michel. ‘Dan gaat mijn zusje altijd naar bed.’ ‘Nee toch, meester,’ vraagt Margriet, die het niet helemaal vertrouwt. ‘We gaan toch een nachtwandeling maken?’ ‘Wat is er met jou aan de hand?’ Annemarie loopt met een zak lollies door de bus. Ze kijkt Paulien verbaasd aan. ‘Met mij? Niks! Hoezo?’ reageert Paulien verschrikt. ‘Je ziet spierwit. Voel je je wel goed?’