Tippeltje

10 O wee..., toen schoof de ton van de kant. Hij gleed in het water... Plons...! De jongens schrokken. Ze keken bang om naar de mannen op het schip. Maar de mannen zagen de jongens niet,ende ton inhetwater zagen ze óókniet. De jongens holdenhardweg,deweg over, een smalle straat in. Daar stonden zij stil en ze sloegen elkaar op de rug van de pret. O, die ton! “Net een oorlogsschip!” riep de ene jongen. “Ja, een oorlogsschip op de wilde zee!” lachten de andere jongens. Ze gluurden nog even voorzichtig om het hoekje van een muur. Ze zagen de ton wel drijven, maar het hondje, diep in de ton, nee, dat zagen die wilde jongens niet. Toen liepen ze weg, verder het straatje in. Aan de ton dachten ze niet meer.