.jpg)
Elk boek is een feestje
Bijna elke dag is Gisette van Dalen met schrijven bezig. Dat kan ook niet anders. Ze is een paar dagen per week journalist. ‘Een kinderboek was altijd een droom, maar ik had er geen tijd voor,’ vertelt ze. Toen ze in verwachting was van de derde dochter kreeg ze een idee. ‘En ineens was daar Lars en Lieke in de vakantie.’
Tekst: Leanne Monster
Nieuwsbericht
Gisette schreef al een tijd voor de krant. Als dat niet zo had geweest, had ze niet eens durven beginnen aan een boek. ‘Daar heb ik goed kunnen oefenen,’ vindt ze. Bij het schrijven van een artikel moet je ook opletten dat het begin leuk is. ‘Anders lezen de mensen niet verder.’ In de krant moet het bericht ook een goed slot hebben, net als in een boek.
Schrijven is leuk
‘Schrijven is gewoon leuk,’ vindt Gisette. Een boek is helemaal van jezelf. ‘Kinderen zijn blij met boeken. Ze gaan er helemaal op in. Mijn dochtertje van negen moet weleens hardop lachen bij het lezen. Daar kan ik echt van genieten. Helemaal als ze dat hebben met mijn eigen boek.’
Boekenwurmen
Vier dochters; die lezen zeker ook de boeken van hun moeder? ‘Dat wel,’ lacht Gisette, ‘maar meestal blijft het bij één keer. Onze kinderen zijn echte boekenwurmen!’ Ze laat een dikke stapel boeken uit de bibliotheek zien. ‘Dat lezen ze in een week allemaal uit.’
Meelezen
De oudere kinderen denken ook mee tijdens het schrijven. ‘Ik laat ze weleens een stukje lezen. Dan vragen ze: “Kan dat niet anders?” Of ze zeggen: “Het is wel een beetje saai.” Dan verander ik daar nog iets aan.’
Grapjes
Meestal gaan haar boeken over iets dat elk kind meemaakt. Of iets dat een kind elke dag ziet. Voor peuters doet Gisette dat sinds kort ook. Dan schrijft ze over gebeurtenissen dichtbij huis. ‘In mijn verhalen probeer ik altijd ook grappige dingen te zetten.’
Bijna echt gebeurd
Sem, Sanne, Lars en Lieke bestaan niet echt. Veel van wat ze meemaken wel. Zo spelen Lars en Lieke een keer Indiaantje. Ze kleuren zich helemaal onder. ‘Dat hebben onze kinderen pas een keer gedaan,’ vertelt Gisette. Er bestaat ook echt een oom die brood aan de meeuwen voerde op de veerboot. Op een lager gelegen stuk zat ineens iemand met een hoofd vol kruimels. ‘Ik zet het niet precies zo in het boek, maar net iets anders.’
Ideeën
Als Gisette een boek gaat schrijven, verzamelt ze eerst informatie. ‘Ik lees de krant met een speciale antenne,’ legt ze uit. Alles wat ze kan gebruiken, knipt ze uit. Ze schrijft ook veel over dingen die in haar gezin gebeuren. ‘We reden eens een rondje door het bos. Daar zagen we overal rommel en afval liggen. We vroegen ons af: hoe komt dat daar? Wie doet nu zoiets?’ Zo kwam ze op het idee voor Speurtocht in het donker.
Thema
Bij elk boek bedenkt Gisette een thema. Bij Speurtocht in het donker gaat het bijvoorbeeld over natuur en milieu. ‘Je moet dan ook goed opletten dat je niet tien keer op een bladzijde “milieu” schrijft. Daar moet je ook andere woorden voor verzinnen.’
Nieuwe verhalen
Het is lastig om in je hoofd te stoppen met een boek dat klaar is. Bij een serie zoals Sem en Sanne is dat anders. ‘Dan kun je telkens bedenken: wat voor verhaal past hier nog in het rijtje?’
Bijbelse boodschap
Vaak wil een schrijver de lezers iets leren. In alle verhalen probeert Gisette een mooie boodschap te leggen. Vooral bij oudere kinderen kan dat goed. Zij begrijpen al veel meer. ‘Bij Speurtocht in het donker is dat “zorgen voor het milieu”, maar het kan ook “zorgen voor elkaar” zijn. Ook daarin kun je een bijbelse boodschap meegeven aan de lezers.’
Voorbeeld
‘Ik probeer ook échte verhalen te maken, waarin kinderen reageren zoals ze altijd doen. Soms heel boos of verdrietig.’ Als voorbeeld noemt ze een stukje uit Speurtocht in het donker. Gemene mannen gooien gevaarlijk afval in het bos…
‘Ik hoop dat Bas en Jaap ziek worden,’ zegt Sanne boos. ‘Ho, ho,’zegt Sems vader geschrokken. ‘Waarom?’ ‘Ik vind ze gemeen,’ valt Sem Sanne bij. ‘Ze zijn niet eerlijk. Daar hebben jullie gelijk in,’ antwoordt Sems vader. (…) ‘Maar mag je iemand ziek wensen?’ Even is het stil. ‘Nee,’ zegt Sanne zachtjes. ‘Van wie niet?’ vraagt Sems vader. Sem en Sanne denken even na. ‘Van de Heere,’ zeggen ze dan tegelijk.
Klein feestje
Bij elk nieuw boek dat uitkomt, viert de familie Van Dalen een klein feestje. ‘Het is zo leuk als de doos met nieuwe boeken binnenkomt,’ glimlacht Gisette. Het boek is het eindresultaat van het idee. Daartussen zitten heel veel uurtjes werk. Van uitzoeken tot schrijven en foutjes verbeteren. En dan begint alles bij een nieuw boek gewoon weer opnieuw.
