9789033130403

de Heere. En ook in persoonlijke, vertrouwelijke contacten laat ds. Mulder wel in zijn hart blikken. Leiden Bewust noemden we eerst het woord dienen, en vervolgens leiden. Daartoe werd onze medebroeder ook geroepen. De dertien jaren aan de Boezemsingel waren een fase van grote veranderingen. De komst van de vakdocenten ds. M. Karens, ds. P. Mulder, ds. W. Silf- hout en ds. D. de Wit in 2007 luidde het einde in van een lange peri- ode waarin rector ds. A. Moerkerken en de docenten ds. G.J. van Aalst en ds. L. Blok met z’n drieën het vertrouwde gezicht vormden van de Theologische School. Er brak een fase aan van veranderin- gen, in het bijzonder ook toen het drietal vanwege hun leeftijd één voor één terugtrad. Nieuwe vakdocenten traden aan, terwijl ande- ren afscheid namen en ds. L. Terlouw ons door de dood ontviel. Gedurende deze hele periode was ds. Mulder docent en ook enkele jaren rector. De wijze waarop hij mocht leidinggeven, zorgde bij alle veranderingen voor stabiliteit. De invloed en de inbreng van de (vak)docenten bracht de noodzaak met zich mee om meer structuur in het onderwijs aan te brengen. De geruime onderwijservaring van ds. Mulder kwam daarbij uitste- kend van pas. Op een vriendelijke wijze gaf hij de laatste drie jaar als rector leiding aan de Theologische School. Dat maakte de sfeer aan de Boezem- singel aangenaam. Tijdens de docentenvergaderingen wist hij elke docent met de eigen gaven en op de eigen plaats te waarderen. Hij bracht zijn opvatting voor het voetlicht zonder zijn eigen mening te verabsoluteren. Het gemeenschappelijke belang van de school deed hem zoeken naar de best mogelijke oplossing. Het afscheid als docent en rector viel in het jaar dat de Generale Synode besloot om het onderscheid tussen vaste docent en vakdo- cent op te heffen. Dit besluit lag geheel in de geest van het optreden van de rector, die er alles aan deed om het docentenkorps te smeden tot de hechte eenheid die het mag zijn. 20

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==