Piet Storm laat het er niet bij zitten

10 moet, dan maar kiezen voor de Dauphin ... toch?’ ‘Daar zijnwij het wel snel over eens,’ grijnst Philip. ‘Maar helaas gaat daar de politiek over.’ ‘Die zullen zich toch ookwel laten informerendoormensendie er verstand van hebben?’ veronderstelt Harmen. ‘In de politiek weet je het nooit,’ reageert Philip. Inde crewroomzitten inderdaad tweemannen inburger enéén militair. ‘Goedemiddag,’ klinkt het over en weer. ‘Zullenweeerst eenbakkiepakken?’ steltHarmenvoor aanPiet. ‘Dan gaan we daarna naar de heli. Kan Philip nog even wat met die mensen keuvelen.’ Philip glimlacht een keer achterom en gaat naar de drie wach- tendeheren.Hij geeft zeeenhandengaat zitten. Piet enHarmen drinken aan de bar een bak koffie. Ondertussen vangen ze flarden van het gesprek tussen Philip en de drie mannen op. Af en toe fronsen ze hun wenkbrauwen. Als de kopjes leeg zijn, staan ze op, groeten demannen die rond een salontafeltje zitten en lopen weer naar de deur. ‘Ik weet niet of het de Dauphin wordt, Harmen ...’ zegt Piet. ‘Wat zou het dan moeten worden?’ ‘Die AB-412 werd zojuist ietsje te vaak genoemd.’ ‘Het wordt natuurlijk gewoon de beste,’ lacht Harmen. ‘Dus ik ga voor de Dauphin. Jij denkt toch de AB-412? Oké, als je gelijk hebt, trakteer ik op taart. Maar andersom trakteer jij. Deal?’ Piet glimlacht. ‘Die 412 is nou ook weer geen waardeloze bak. Hij mag er best zijn.’ ‘We hadden het toch over de beste?’ zegt Harmen. ‘We zullen zien,’ vindt Piet. ‘Laten we eerst nog maar naar ons oud vertrouwdwerkpaard gaan. Beetjewerken als afleiding kan geen kwaad na een ochtend als vanmorgen.’